Çay Kitabı
Okakura KakuzoÇay Kitabı Gönderileri
Çay Kitabı kitaplarını, Çay Kitabı sözleri ve alıntılarını, Çay Kitabı yazarlarını, Çay Kitabı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir çay ustası kendi zevkine göre çiçek düzenlediğinde onu Japon odalarının şeref konuğu için ayrılan bölümü olan tokonomaya koyar. Etkisine engel olabilecek hiçbir şey, bir tablo bile eğer farklı bir estetik amacı yoksa onun yakınlarına konulmaz. Çiçekler orada tahta çıkmış bir prens gibi durur, odaya giren ziyaretçiler ve öğrenciler ev sahibine yönelmeden önce onu saygıyla selamlarlar. Çizimlerden şaheserlere her şey amatörlerin yetiştirilmesi için kullanılır. Bu konuda yazılmış eser miktarı oldukça fazladır. Çiçek solduğunda usta onu nazikçe nehre bırakır ya da dikkatle toprağa gömer. Bazen hatıralarını yaşatmak için yerine heykeller dikilir.
Narin çiçekleri korumak için büyük önlemler alınmıştır. Tang Hanedanı hükümdarı Huensung kuşları uzak tutabilmek için bahçesindeki dallara küçük altın çanlar taktırmıştır. Baharda çiçekleri mutlu etmek için saray müzisyenlerine hafif müzik çaldıran da odur.
Çiçekleri ekip biçen adam hakkında pek çok iyi şey söylenmiştir. Çömlekçi adam, eli makaslı olandan daha insaniyetlidir. Su ve güneş ışığıyla ilgili endişelerini, parazitlere olan düşmanlığını, don tehlikesinden korkuşunu, filizlerin yavaş gelişmesinden duyduğu endişeyi, yapraklar ışıldadığında duyduğu sevinci mutlulukla izledik. Doğu' da çiçekçilik sanatı çok eskiye dayanır, şairler sevdikleri çiçeklerden hikayelerinde ve şarkıların da mutlaka bahsetmiştir. Tang ve Sung hanedanlıkları döneminde seramik sanatının gelişmesiyle çiçek koymak için çömlek değil de değerli kapların yapıldığını duymuştuk. Bir görevliye her çiçekle tek tek ilgilenmesi ve yapraklarını tavşan tüyünden yapılan yumuşak fırçalarla yıkaması söylenmiştir. Yuenchunlang'ın kaleme aldığı Pingtse' de şakayığın düzgün giyimli yakışıklı biri tarafından yıkanması, kış eriğinin solgun ve zayıfbir rahip tarafından sulanması gerektiği yazılmıştır.
Tanrımız yücedir ve para onun elçisidir. Ona fedakarlık yapabilmek için doğayı harap ediyoruz. Maddeyi ele geçirdiğimizi söyleyerek övünüyoruz ancak bizi asıl ele geçirenin madde olduğunu unutuyoruz. Kültür ve gelişim adına ne hatalar yaptık!
İnsanın on yaşında bir hayvan, yirmi yaşında bir çılgın, otuz yaşında başarısız biri, kırk yaşında bir dolandırıcı, elli yaşında ise bir suçlu olduğu söylenir. Belki de hayvan olmayı sona erdirmediği için suçlu olabilir.
Sonu olan bu dünyada kalıtsal yeteneklerimiz gibi geleneklere bağlılığımız da sanat zevkimizi etkiler. Bir anlamda kişiliğimiz zekamızın sınırlarını belirler, estetik kişiliğimiz ise geçmişteki eserlerden faydalanarak kendi sınırlarını belirler. Kültürümüz genişledikçe sanat anlayışımız da genişler ve o zamana kadar değeri bilinmemiş eserlerin farkına varmaya başlarız. Ama yine de evrende sadece kendi resmimizi görürüz, algılarımızı belirleyen yine kişisel özelliklerimiz olur.
Japonya' da eski bir atasözü kalplerinde sevginin gireceği boşluklar olmadığı için kadınların kibirli erkekleri sevemeyeceğini söyler. Sanatçıda veya toplumda olsun sanatta gösteriş cana yakınlığı öldürür.
Biz sadece sanat zevkimiz eksik olduğundan aç kalsak bile, bir ustanın her zaman ortaya çıkaracak bir şeyleri vardır.
Eskileri daha çok sevmişiz ama, daha az örnek almışız. Yunanların da geçmişi hiç taklit etmedikleri için, büyük bir uygarlık oldukları söylenir.