Ağırdır. Yaralı bir özgürlüktür,
Kendine batan bir sevgidir. Bir incilik yenilgisidir.
Bir umutsuzluk ve huzursuzluk bilincisidir.. Ancak; insan insan olabilmesi için, başka bir şansla yoktur.
Ona söylenen bütün sözler 'SUS' diye başlamıştır;
Bütün nesneler 'CIS ' diye tanımlanmıştır;
Bütün meraklar ' HAYIR diye yanıtlanmıştır;
Bütün sevinçler ' AYIP ' diye kınanmıştır;
Bütün sokaklar 'İÇERİ ' diye bitirilmiştir;
Bütün ufuklar ‘ OTUR ' diye karartılmıştır;
Bütün büyükler ' DOĞRU ' diye kutsanmıştır;
Bütün oyunları ve arkadaşları ' KÖTÜ diye paylanmıştır.
Kendisi yoktur artık !!
Bu yüzden öteki de yoktur ;Yalnız bile değildir. Yalnızlık duygusu yoksunudur. Şekilsizdir. Herkese benzediğinden özü de yoktur. Cümlesiz ve fikirsizdir.
Her konuda konuşur. Tek bildiği doğru, yüksek sestir.