Düşünmek, sorgulamak, şüphe etmek... Felsefe kitapları insan zihnine bir egzersiz yaptırıyor.
Okudukça ben de bütün bu egzersizleri yaptım. Ve gerçek anlamda yorulduğumu hissettim.
Kitap üç bölümden oluşuyor. Birinci bölüm Sokrates'in savaşta ölen birinin ardından yaptığı Cenaze Hitabesi. Daha doğrusu tasarlanan bir konuşma. İkinci bölüm Sokrates ve Menon arasında geçen diyaloglar. Erdem bu konuşmanın odak konusu. (Ki benim en beğendiğim bölüm oldu.) Üçüncü bölüm de Sokrates ve öğrencisi arasında geçen diyaloglar. Bu konuşmanın da odağı yasalar.
Sürekli sorgulayan, çıkarımlar yapan, düşündüren bir kitap. Bazı yerleri anlamayıp iki kez okuduğum da oldu. Ama normal olduğunu düşünüyorum çünkü felsefe kitaplarına çok uzağım.
