Ne kutlu bir yolculuktur bu… İnsanın kendi içinde başlayıp devam eden… İnsan, kendinde bu yolculuğa başlayınca son durağı Rabbi oluyor. Rabbini bulan, başka hiçbir şeye değer vermiyor artık… Belki de O’nun dışındaki her şeye, sadece hak ettiği kadar değer veriyor, fazlası değil! Onların bu yolculuklarına şâhit olmaya, onlarla bu mübarek yürüyüşlerinde yoldaşlık etmeye var mısınız?
Eğer hayat boyunca yürüdüğünüz yollar, Allâh’a çıkmıyorsa, yürüyüşünüz boşa gitmiş değil midir? Yolunuzun diğer ucu Cennet’e varmıyorsa, acaba nereye gidiyorsunuz?
