“Onurumuzu avukatlara, çocuklarımızı uzmanlara, topraklarımızı makinelere bıraktığımızdan, bizi korusun diye atımızı,silahımızı teslim edip devlete sığındığımızdan beri ne kaldı geriye ? Kendisini korumaktan, yaşatmaktan aciz, geleceğin kulları olan bizler için...”
Uzun soluklarla okuduğum, arada elime alarak bitirdiğim kitap oldu Cennetin Dibi. Çoğu sayfasında aykırı olduğum görüşleri okudum, ancak çoğu kez bu beni düşünmeye itti. Cehenneme Övgü kadar alıp götürdüğünü söyleyemem ama bu kitapta benim için çok değerliydi. Japon’lardan, Prenses Diana’ya kadar çok şey öğretti. “Aa evet neden bunu hiç düşünemedim” dedirtti çoğu sayfasında. İçeriğiyle ilgili çok bilgi veremem açıkçası her sayfası başka olaylarla, konularla dolu. Cehenneme Övgü’de daha net konular varken açıkçası bu kitapta yoktu.
Gündüz Vassaf artık bu yazı türündeki en değerli yazarım oldu. Sanırım bana bu güzel yazarı katan pazarlama hocamı hep anıp, teşekkür edeceğim. Bu kitap kütüphanenizde bulunmalı ve arada açıp okumalısınız. Bir defa bitirilip kenara bırakılacak türden değil de her yaşta okunup tad alınacak türde.
“Tarihte en çok mazlum uluslar, halklar mı ezilmiş? Peki, neredeyse daha beşikteyken onları “davalarında” ölmek üzere yetiştirenler, her ölüyle, şehitle, zaferlerine bir adım daha yaklaştıklarını söyleyenler kim?”
