Yüz küçük dünyadan oluşan bir anlatılar bütünüdür Centuria. Her biri birer sayfalık bir "roman" kabul edilen bu küçük dünyaların başkişileri arasında soyut kendilikler, küreler, girdaplar, var olmayan şeyler, hayaletler, periler, hiçlik, boşluk, yokluk var. Her bir küçük roman, aslında upuzun bir roman olma potansiyelini içinde barındırıyor, bir öz gibi, bir tohum gibi. Giorgio Manganelli, özenli, yalın anlatımı ve ironi yüklü üslubuyla olduğu kadar, sınırsız denebilecek düş gücünün etkisiyle okuru avucunun içine alıyor, peşinden sürüklüyor, kışkırtıyor ve adeta ona kendi centuria’sını yazma esini veriyor. Kitap çıktığı zaman İtalya’da pek çok övgü almış, prestijli Viareggio ödülüne layık görülmüş, pek çok Avrupa diline çevrilmiş ve yayımlandığı bütün ülkelerde yankı uyandırmıştır. Italo Calvino’nun Görünmez Kentler’ine denk bir kitaptır, keza Calvino da onu şu sözlerle selamlamıştır: "İtalyan yazını yirmi yıldır yoksunluğunu çektiği benzersiz bir yazara, her tümcesiyle eşsiz, dil ve düşünce oyunlarında tükenmez ve dayanılmaz bir yaratıcılığa sahip artık... Olağanüstü bir kitap Centuria." - Italo Calvino "Nasıl ki ateş temizleyicidir, Centuria da meta-yıkıcıdır, kendini siler ve bunun uzantısı olarak bağlı olduğu gelenekleri de... Yerine yepyeni, saf ve büyüleyici bir şey koymak için." - Tim Feeney
