Öykü, bambaşka biri olmaya karar verir. Çünkü artık aşkı, nefretinin kurbanı olmuştur.
...Seni unutmaktan korkuyordum. Hâlâ korkuyorum ama unutmaktan değil. Bir şey olur da yeniden aklıma gelirsin diye... Seni unutmak uzun sürdü. Bunu mahvetmene izin vermem. Bende yerin hep ayrıydı, şimdi de öyle. Bana çok büyük acı yaşatan kişisin, seni kimseyle bir tutamam. Bu yüzden bendeki yerin hep ayrı kalacak. Sakın yanlış anlama, iyi anlamda değil.
Solumdaki yaranın sahibi, nefretimin tek adı olarak yerini ayrı tutacağım. Yemin olsun bana yaşattığın acının bin beterini yaşatacağım sana! Ben yanlış kişiye âşık oldum ama sen yanlış kişiye aşık olmadın. Sadece yanlış kişinin nefretini kazandın.
Bendeki nefret öylesine büyük ki içim nasıl soğuyacak bilmiyorum. Sadece intikam alacağım günü bekliyorum.
Biliyor musun, dön diye çok bekledim Lider. Ama artık dönsün diye beklediğim tek bir şey var: Devran!
