Prof. Dr. Ahmed Yüksel Özemre, kendisini yakından tanıma bahtiyarlığına erememiş kimseler için çetrefil, ilkeleri açısından tavizsiz; fakat dostları için samimi, selabetli, merhametli ve şeffaf bir zattır.
Bu kitaba Sayın Özemre'yi yerenlerin kaleminden 14, olumlu yaklaşanların kaleminden de 42 yazı aldım. Özemre ile yapılmış yüzden fazla röportajı ise şimdilik bir kenara bıraktım. Geçmişe dönük araştırma yapmanın zevkli olduğu kadar, üzücü yönleri de var kuşkusuz. Zihinleri tazelemek, o günlere tanık olmayanları bilgi sahibi kımak, tarihe not düşmek işin güzel yanı; ama ister istemez hatıralar olaylar tekrar canlanırken bir sürü burukluğu da beraberinde getiriyor.
Niyetimiz yeni bir tartışma başlatmak, yeni üzüntülere/çilelere kapı açmak değil, "Kaybolan Yıllar" olarak nitelendirdiğim seksenli ve doksanlı yıllarda ülkemizin geçirdiği döneme de ilim namusuna sahip bir ilim adamının şahsiyetine de onu yerenler ve övenler aracılığıyla ışık tutmaktan ibarettir. Tabii, bunu yaparken de ilmi dirayetinin yanında, kendisine her türlü çileyi reva görenlere karşı sayın Özemre'nin gösterdiği eşsiz sabır, merhamet, adalet ve ihsan örneklerini gözler önüne sermek ve gelecek kuşaklara bu ahlaktan yansımalar bırakmaktır.
