Çiçu
Aziz NesinÇiçu Sözleri ve Alıntıları
Çiçu sözleri ve alıntılarını, Çiçu kitap alıntılarını, Çiçu en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Boşuna biliyorum... Bu içimdeki sessizliğin gürültüsünden sağır olacağım. Her gece eve gelip, anahtarı deliğe sokup çevirince o soğuk demir gıcırtı, beni içinde boğacak genişlikte yayılıyor beynime. Adımımı atıyorum. Çıt yok çıt! Yalnızlığımın soğuk karanlığı üstüme üstüme soluyor, abanıyor bir derin sessiz uğultu sırtıma. Üşüyorum karanlığın susukluğundan. Korkuyla hemen elektrik düğmesini çeviriyorum. Gözüm telefonda, birisi kim olursa olsun birisi, telefon etsin diye bekliyorum. Saat çalsın diye, köpek havlasın diye, kedi miyavlasın diye bekliyorum. Çiçu, Çiçuuuu... Konuşsana Çiçu! Lami miyavlasana ne olur... Piki sesini çıkar Piki! Dışımdaki sesler, bana yaşamakta olduğumu anlatın. Nedir bunlar, benim zavallı deliliklerim; avunmak için, kurtulmak için...
Kimin için yaşıyorsun sen? Hiç... Her zaman anılacak büyük işler yapmak isterdin; sana o büyük işi esinleyecek, o gücü sana verecek olan birini aradın, bekledin durdun. Hayatını onun adına adamak istiyordun. Seni anlayacak, yalnızlığından kurtaracak, seni kendisiyle bölüşecek biri... Hani uğruna dünyanın en olumlu, en ölümsüz, en güzel, en ulu işini yapacağın insan nerde? Nerde sana yaşam sevincini serpecek el?
Senden öncekiler mi? Senden öncekiler... Onların heosi de beni yalnız yapayalnız bıraktılar, beni senin cansız kollarına attılar Çiçu. Senin ruhsuz teninde avinmak, yüreksiz göğsüne sığınmak istiyorum. Seni kendi soluğumla şişirip yalnız kendim için yaşatıyorum; isteyince de içindeki havanı boşaltıp seni öldürüyorum. Ben sevmeden yaşayamazdım ki Çiçu... Sevmeden geçenler, yaşanmamış günlerim...
İnsanın hiç olmazsa kavga edecek bir kimsesi olmalı. Kavga bile mutluluk...
Bir başıma kalınca kendim kadar yalnızım hiç olmazsa, seninle iki kere yalnızlanıyorum.
"Zaman zaman çıldıracağım diye korkuyorum kendimden... Kulaklarımda uğuldayan yalancı gürültülere değil, gerçek gürültülere ihtiyacım var... Komşuların kavgaları, dışardaki en önemsiz konuşmalar bile beni kurtaracak sanıyorum... Bakın bakın, duyuyorsunuz ya ayakkabılarım nasıl gıcırdıyor. Ayakkabı alırken gıcırtılı olmasına özellikle dikkat ediyorum... Ben hep böyle gıcırdayan ayakkabılar giyerim... Sese ihtiyacım var, sese... İçimdeki ıslak, soğuk yalnızlığın uğultularından, onbinlerce orkestranın çıkardığı gürültünün beynimi tırmalamasından kurtulmak için, gerçek ses duymak istiyorum... Onun için ayakkabılarımın gıcırtısından bile avunmak, yalnızlığımı kendimden kovmak istiyorum... Başkaları, kendimi göstermek istediğim için böyle gıcırtılı ayakkabı giydiğimi sanıyorlar..."
Sayfa 154Kitabı okudu
'' Memleketin halini görüp de sıkılmayan var mı? ''
"Gerçekten insanın en büyük bencilliği, kendi dertlerini taşımaları için dostlarını yükçü olarak kullanmak isteyişidir. Bencil insanlar, durmadan yalnızlıklarından yakındıkları, yakınlarının kendilerini anlamadıklarını söyledikleri halde, kendileri hiç de başkalarının yalnızlıklarını bölüşmek istemez, yakınlarını anlamaya çalışmazlar. Bu bencillik onları yalnızlıktan kurtarmak şöyle dursun, tersine, büsbütün karamsar yapar, yalnız bırakır. Zorla kendilerinin yarattıkları yalnızlıktan kurtulmak için kalabalığa karıştıkça, kalabalık kere yalnızlıkları artar. Bu benciller, kendi kendilerini mahkum ederek gömüldükleri yalnızlıktan, çevrelerindeki insanları suçlu bulur, dostlarını sorumlu tutarlar. Oysa insanın yalnızlıktan kurtuluşu, kendi yalnızlıklarını başkalarına yüklemekle değil, başkalarının yalnızlıklarını yüklenmekle, çevresindekilerin dertlerini bölüşmekle olur..."
Sayfa 136Kitabı okudu