"Rüzgar çıktı, ben de duyuyorum. Bu esen tecelli rüzgarıdır. Bekliyorum, fakat korkuyorum."
Safiye Erol'un okuduğum ilk eseri. Ciğerdelen'i Atsız'ın Ruh Adam kitabında bahsi geçince okuma listeme almıştım. Ama kah sipariş vermeye imkan bulamayıp , kah hangi dolabın köşesine attığımı unutup, bazen de kitap içeriği hakkında hiç bilgim olmasa da garip bir şekilde kendimi bu kitabı okuyacak uygun ruh halinde görmediğimden ertelediğim, uzun zaman sonra, sonunda okuduğum kitap.
Dili akıcı, ilk başlarda biraz kafam karışsa da uyum sağlamak zor olmadı. İki ayrı zaman eş zamanlı olarak güzel bir şekilde işlenmiş.
Hem aşk, hem tarih, hem din, hem vatan her konuda dolu dolu içeriğiyle, geçmişten günümüze aralarındaki tüm tutkuya rağmen hep açık açık acı çeken kadınlar ile - acı çektiğini kendine bile itiraf edemediği için- onlara acı veren erkeklerin hikayesi...
Bazen umut etmenin beyhude olduğunu , bazen de devam etmek için küçücük bir umut ışığının yeterli olduğunu fısıldıyor kulağımıza...
