Merhaba herkese :)
Üniversiteli genç bir adamın dünyasından küçük bir bölümü keyifle okuduk.
O çağın gençliğini imrenerek okudum, şayet biz tüm imkanları kullanabileceğimiz yerde her şeyi çok çabuk tüketen bir kuşağız, bunu çok kez hissettim.. Meriç karakterini başından beri sevmedim, sevgili yazar kitabın sonuna kadar yer verdi Meriç'e.
Arkadaşlık, dostluk, aile, akraba ve hatta komşu ilişkilerinin bile üzerinden güzelce geçilmiş. Bu açıdan toplumumuzu yansıtan bir kitap olduğunu düşünüyorum.
Eserin içerik olarak tüm duygulara yer vermeye çalıştığını düşünüyorum.
Hüzün, mutluluk, sevinç, çaresizlik, heyecan ve bir bilinmezliğe girme..
Evde, otobüste, okulda, çalışırken iş molasında her yerde kolaylıkla okuyabileceğiniz bir eser. Muhteşem günlük akışı ile yormadan kelimeler önünüze seriliyor.
Konu Neval'e gelince kitap tam bir aşk kitabı oluyor, aşk okumayı sevmesem de gözlerim dolu dolu ve hayranlıkla okudum, karşılıksız, beklentisiz bu saf aşkı..
Herkes hayatında Neval gibi birini beklemiyor mu aslında?
Yazım olarak bazen fazla detaya girildiğini düşünüyorum. Daha yalın ve akıcı olması -bazı yerlerde- sağlanabilirdi.
Ve bir eleştiri;
Eserde bahsedilen rüya güzel bir detaya bağlansın isterdim. Çünkü o gizem havası kitabı kapattığımda bana wouuww dedirtecek olandı, diye düşünüyorum.
Yazarla tanışma imkanım olduğu için çok şanslıyım, çok naif ve güzel bir insan.
Keyifle okudumm, kaleminize sağlık.
Tavsiye edilir, iyi okumalar :)