Yapısöküm de aslında bu sınıra varmaktır. Bu yüzden Derrida'ya göre yapısökümden keyif alınır. Yapısöküm odaklandığı şeyin imkânın koşullarının imkansızlığının koşullan olduğunu gösterir. Benzer bir imkânsızlık keyifte de vardır. Keyfin de imkânı bir imkansızlığı içinde taşır, o imkansızlığı beraberinde getirir.