... Bağımsız’ın karaciğeri yok, hayatını sadece şekerlerle devam ettiriyor. Bağımsız, narin sarışın bir genci koltuğa iterek ustaca soymaya başlıyor.
“Aya ğa kalk ve arkanı dön,” telepatik piktograflarla emrediyor. Kırmızı ipek bir iple oğlanın ellerini arkasından bağlıyor. “Bu gece sonuna kadar gideceğiz.”
“Hayır, hayır! diye çı ğlıklar atıyor oğlan.
“Evet. Evet.”