Vatanımı severim, çünkü annem-babam orada doğdu, çünkü damarlarımda dolaşan kan onundur, çünkü annemin ağladığı ve babamın büyük hatıralarını saygı ile andığı bütün ölüler, onun kutsal toprağında gömülüdür. Çünkü doğduğum il, konuştuğum dil, beni aydınlatan kitaplar, kardeşim, kız kardeşim, arkadaşlarım, arasında yaşadığım halk ve beni çevreleyen tabiat; bütün gördüğüm, sevdiğim ve içten bir duyarlıkla seyrettiğim şeyler, vatanımdan birer parçadır.
Çocuklarım! Sizin için o kadar yorulan, zekâlarının ve kalplerinin bütün gücünü size ayıran, yalnız sizin için yaşayan ve ölenlerle, selâm ve teşekkürlerinizi göndermeksizin buradan çıkmayınız.
Uzak bir şehirde, yabancı bir halk içinde, tanımadığın bir işçinin yanından geçerken, senin dilinden birkaç kelime söylediğini işitince, ruhunun, seni ona doğru ittiğini hissedeceksin.
Bir okulun yanından her geçtiğimde bir bayan öğretmenin sesini işitince, sizin sesinizi duymuş gibi olacağım ve sınıfınızda geçen iki yılımı hatırlayacağım.