Dostluk, kişiliğin önemli bir parçasıdır. Dostluk kavramı sevgi, saygı, yardımlaşma, paylaşma, fedakarlik, özveri, güven, hoşgörü gibi birtakım insani değerleri içerir. Birbirileriyle dost olan insanlar arasındaki bağ, kan bağı değil yürek bağıdır. Bu önemli ve anlamlı duygunun insan yaşamının ilk dönemlerinden itibaren varolması ve karşılanması gerekir. Yapılan araştırmalar bebeklerde bile sosyal ilgilerin, etkileşimlerin olduğunu ortaya koymuştur. İnsan yaşamının devamı için fizikler ihtiyaçların yanı sıra duygusal birtakım ihtiyaçlarında karşılanması gerekir. Dostluk ya da arkadaşlık ihtiyacağı da bunlardan biridir. Bu açıdan dostluk, çocuğun hem duygusal hem de sosyal gelişimi açısından zorunluluk arz eder.
Çocuğun ilk toplumsallaştığı yer, aile ortamıdır. Ancak dost ihtiyacı, çocuğun aile içerisinde karşılanamayan en önemli ihtiyaçlarından biridir. Çocuğun ailede başlayan toplumsallaşması, arkadaşlık ya da dostlu ilişkilerinde gelişerek devam eder.
