Kitaba başlamadan buradaki yorumlara göz atmıştım ve keşke tüh almasaydım diye bir pişmanlık yaşadım. Sonra da bir de ben okuyayım bakalım ne diyormuş diye başladım. Ama kitabı çok sevdiğimi söyleyemem. Bunun yerine bütün beyinli çocuk, evet beyinli çocuk, denemediğim yol kalmadı kitaplarını okuyunca kendinize daha fazla şey katarsınız .Okunur ama okunmasa da çok bir şey kaybedilmez bence.
Başlangıcı fena değildi bence ama sonlara doğru sanki klasik kişisel gelişim kitaplarına döndü gibime geliyor. Sürekli tavsiye verilmesi boğdu beni biraz. Bir de bazı yerlerde verdiği örnekler kelimeler beni çok rahatsız etti. Çeviriden dolayı kaynaklanan bir sorun mu yoksa orijinalinde de böyle mi bilemedim. Sayfa numaralarıyla birkaç örnek bırakayım.
- "Çocuk tembel davrandığı için, bir planlama yapmamış olmasının cezasını çekmek zorundadır." (sf 86, ceza çekmek ifadesi çok sert geldi zaten ödül ceza sistemini de çok doğru bulmuyorum.)
-"Sonuçları, suçun doğal bir bedeli haline getirin." (sf 88. suç, bedel ifadeleri rahatsız etti yine.)
-"Küçük çocuklarla, kesin hayır yanıtları oyun vaktinin ellerinden alınması, yalnız kalma ve içinde bulunduğu durumdan uzaklaştırma gibi yöntemler işe yarar." (sf 89. Çocuğu yalnız bırakmanın hadi git ağla duymuyorum seni demenin ne kadar yanlış olduğunun hepimiz farkındayız artık.)
-"... Bu arada yanımızdayken bizim keyfimizi kaçıracaksan, bir daha sinemaya gittiğimizde bunu göz önüne almaya çalışırız. "(sf 91. Keyfinizi kaçırıyor olabilir, huzursuzluk yaşanmış olabilir ama bunu ifade etme tarzı böyle olmamalıydı.)
