O, gelecek, bütün eskileri yenileyecek, mutlak yeniyi getirecek ve diyecektir:
-İşte solmayan renk, geçmiyen an, silinmeyen yazı, yanılmayan ölçü!...
.
.
Zaman boyunca ebediyen tekrarlasak yine az ki, daima hüzünlü, düşünceli,büyük düşünce hüznü içinde, ve ömründe bir kerecik olsun kahkahayla gülmemiş, hep mütebessim insan...
İnsan mı?
Evet, insan; fakat insanlığın, ilkinden sonuncusuna kadar toplamı, O'na müstâvi değil...
Bir ömür boyunca bir kere olsun kahkahayla gülmemiş, kendisini kaybetmemiş ve gaflete düşmemiş olmak ne demek?
.
İdrâkin aczini idrâk, idrâkin ta kendisidir.
Üstadın bu satırları ne kadar samimi ve ne kadar içinize , en derine işleyen bir gerçeklikle aklınızın duvarlarına çarpıp sizi sarsıyor, ürpertiyor, hüzünlendirip mutlu ediyor..
Mükemmel bir eser, tekrar tekrar okunacak , herkeste bulunması gereken bir eser. Fazla söze gerek yok şimdiye kadar okuduklarım içinde enn sevdiğim , üstadın kaleminden O, bambaşka..