''Öldü.''
''Öldü mü?''
İnsanların gayet doğru duymalarına rağmen bu sözcüğü her seferinde tekrar etmeleri ne tuhaf. Anlamayı geciktirme de gerçeği inkar etmenin bir yolu olsa gerek.
Bir insan tek bir kötü şey yaptı diye, bu kötülük yaptığı bütün iyiliklere gölge düşürmeli midir yani? Yoksa hiçbir iyiliğin asla telafi edemeyeceği kadar kötü şeyler de var mıdır?
Gerçek arkadaş dediğin başka bir şeydir. Gerçek arkadaşlar her zaman yanındadır, şartlar ne olursa olsun. Gerçek arkadaş dediklerin hem sevip hem nefret ettiklerin ama en az senin kadar hayatının ayrılmaz birer parçası olanlardır.
Bu noktadan sonra hiçbir bahane yoktu, kaçış yoktu, annene yazdırıp öğretmenine verebileceğin hiçbir mazeret yoktu. Ölüm sondu ve kesindi, bunu değiştirmek için kimsenin elinden bir şey gelmezdi.
“..Babanız İblis’tense siz de babanızın arzularını yerine getireceksiniz. O gerçeğe bağlı kalmadı. Çünkü onda gerçek yoktur. Yalan söylemesi doğaldır. Çünkü o yalancıdır ve yalanın babasıdır.”