Kaç defa aydınlık ve ılık sabahlarda
Bekledim onu
O ise hâlâ yatağında,
Sabahın rüyalarına gülüyordu.
Barberini meydanı üzerinde
Açılıyor safir mavisi, berrak gökyüzü.
Bernini’nin Triton’u
Fışkırtıyor duru suyunu.
Gabriele D’Annunzio
Gül demetini ona muzip gözlerle bakan çırağın elinden almaya karar verdiğinde keskin bir diken eline batmıştı. Bu ona, hayatın en güzel ve en zengin şeylerin altında bile acımasız dikenler sakladığını hatırlattı.