Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4
Refik DurbaşCumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4 Gönderileri
Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4 kitaplarını, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4 sözleri ve alıntılarını, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4 yazarlarını, Cumhuriyetten Günümüze Türk Şiiri Antolojisi Cilt 4 yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sende bu yükseklik korkusu,
boşluğunun kıyısından geçmişe baktığın gün mü başladı
oturduğun yerden seyrettiğin kuşlar bile ürpertiyor içini.
İçin ki uğultulu bir orman. Ruhunu çizen, kanatan dallar ve rüzgâr…
Gene de topaldık bütün ayaklarımızın üstünde, kör, duygusuz ve tekildik kalabalığın ortasında.
Umutsuzduk, seyrek ağaçlar gibi.
Soğuk ve gergindik.
Bir ülkeden ötekine hiç durmaksızın yabancıydık.
Doyumsuz bir kıstastı kadın, katı irisimizde
Rujun belirlediği bir kadın dudağından
Şu sözler çıkıyorsa yapma çiçekler çağında
“Gözlerim rimelliydi ağlayamadım”
Bir yenilgi daha almış olur gül
Ve ben bunun şiirini yazarım
bir kent düşünün her evde bir yaralı
-ya ölüler ya ölemeyenler ya ölümü bekleyenler
Aşk ve Şiirle barışan bir dünyaya uyandır bir sabah beni.
Sen önsözünü yazarken, sonsözümü yazıyorum ben;
-Hayat nasılsa ‘aramızı’ dolduracak!-
Hayat, kural tanımaz bir engelli koşucudur,
Dev gölgeleriyle boğuşan yürek yorulur bir gün
Çocuklar hüznün yaratıklarıdır
Yalnızca çocuklardır parkların gündüz bekçileri
Geceyi bırakırken dingin usuna.