bilirim,
özlemin aramızda tebliğ edilememiş bir ateşkes gibi
gidip geldiğini
nice savaşlar gördüm öfkenin derinliklerinde...
bilirim,
gözlerinin gözlerime imzasız mektuplar gönderdiğini...
bilirim,
sözlerimi okumadan yaktığını sigaranı,
duymadan söndürdüğünü
sözlerimin imkansızlığını...
şimdi,
sana rağmen yaşamak
sensizliğin metastaz evresidir
ve aklımda trafik keşmekeştir,
seni hatırladığım için kendimden nefret ederim
diye düşünürüm…
halbuki,
adının adıma zımbalanmış bir adres gibi
oracıkta duruyor olması
kaderimdir.
