'Sen benim sarhoşluğumsun
Ne ayıldım
Ne ayılabilirim
Ne ayılmak isterim'
Eveet, serinin son kitabı Veda ;) Çok güzeldi..
Bu kitapta Asrın'ı daha iyi anlıyoruz ve onun gözünden de bazı şeyleri görebiliyoruz. Esila'ya olan aşkı, her şey için genç yaşına rağmen çabalaması. Esila'nın her zaman ne olursa olsun Asrın'ın yanında durması, ona destek olması yani masal gibi bir aşk. Daha ne diyebilirim ki. En az Esila kadar Asrın da çok sevmiş meğerse bunu daha iyi anladık bu kitapta. Asrın'ın yaşadığı şeyler gerçekten ağır şeylerdi, nasıl dayandı ve her şeye rağmen güçlü kaldı hayret ettim ve bir o kadar da hayran kaldım. Bora ve Almila evliliği biraz beni şaşırttı ama Asrın ve Esila'nın evlendikleri kısım tıpkı bir rüya gibiydi, çok çok güzeldi. Asrın hakkındaki tek eleştirim kediye küfür etmesi onun haricinde başka bir eleştirim yok.
Şimdi kitaptan birkaç alıntı ekleyeceğim buraya
~ "Başımı hafifçe eğerek çekingen gözlerimi gözlerinin şehrine düşürdüğümde, o şehrin gökyüzünde ilk kez kara bulutlardan çok silik bir gökkuşağı gördüm."
~ "Ona, kollarımın kendisine sarılmadıktan sonra hiçbir işe yaramayacaklarını göstermek istercesine deli gibi sarıldığımda, 'Çok içlisin.' dedi o şefkatli sesiyle."
~ "Bu şehrin bu parkında bir kızın mutluluktan ağladığını belki kimse bilmeyecekti ama Asrın, onu öldürecek kadar sıkı sarıldığımda nasıl mutlu hissetmişti, ben bilecektim.."
'Sen beni kurtardın Esila..' ;')
Kurtuldun ve artık mutlusun Asrın, sen Esila ve kızınız.. :')
