Tek kat, iki derslikli, yıkık dökük eski bir okul binası...
Kara önlüğümle, beyaz yakalığımla beş yılımı geçirdiğim, her zaman biraz korktuğum ama daha çok sevdiğim, cefakar öğretmenlerini tanıdığım; bahçesinde kendimden geçercesine oyunlar oynadığım, bazen kırgınlığı ve hüznü, bazen gurur ve mutluluğu tattığım ilk eğitim yuvam.