Dalgın Bahçe Zeynep Kurada

Bahçenin aşağısından esiyordu rüzgâr
Ellerindeki yalnızlıktan korktun
Aynı masada silmekten şehrin lekelerini
Güz uğultusunu unutup
Kırışan sessizliğinle Bir taşın avucunda oyalıyordun kendini
(Tanıtım Bülteninden)