"Jûjî," dedim Korhan'a sarılarak kızmın yeşil gözlerinde
kaybolurken. "Daluyku gecelere veda zamanı, bir günebakan tarlasındayız ve bak şafak söktü, güneş bizim icin doğuyor."
"İncir dalından düşenler ölürmüş, sevgilim. Öyle bir sardın ki etrafımı, ben hiçbir zaman düşmeyeceğim,öyle bir sevdin ki beni, ben bir gün öldüğümde bile ölmeyeceğim."