Kitabı her okuyanın zihninde farklı şeyler canlandırarak, sonunu farklı şekilde yorumlayarak bitireceğini düşünüyorum. İçinde bulunduğumuz bu günlerde adalet sisteminin böyle güzel eleştirilmesi, bu şekilde gösterilmesi gerçekten çok iyi denk geldi.
Benim için okunacak en doğru zamanda okumuş oldum.
Karakterimiz Joseph K. bir sabah uyanır ve tutuklu olduğunu öğrenir. Ne dava belli, ne suç konusu belli. Mahkeme mahkeme değil, adalet desen nerede gören yok. Tutukludur ama normal hayatına da devam eder. Bankadaki işine gidip gelir. Bu nasıl tutuklama belli değil. (Günümüzde tutuklandı diye sevindiklerimizin 3 gün sonra dışarıya çıktığını düşünürsek çok da şaşırmamak lazım aslında) Çevresindeki birçok kişiden medet umarak kendi suçsuzluğunu ispat etmek istemektedir.
Adliye koridorlarının ve kalemlerinin tasvir ediliş şekli çok iç karartıcı. Kaldı ki bende bir adliyeci olarak ne demek istediğini iliklerime kadar hissettim.
Sonunda o pencereden gördüğü kişi kendisi mi, adalet sistemi mi, yoksa başka bir şey mi gerçekten bilmiyorum. Üstüne düşünüp konuşulması gereken bir kitap olduğunu biliyorum sadece.
Bu dava gerçekten hepimizin Dava’sı.
