Büyük bir adaletsizliğin, sınıf ayrımının, fiziki üstünlüğün ve otoritenin içinde bulunan Kafka, sistemin, insanların tepkisizliğinin, adaleti aradığımız kaynağın doğruluğunun sorgulanması için okuyucunun sınırlarını zorlamış.
Görüntünün büyük bir otorite aracı olduğunu hissettirirken buna sebebiyet verenlerin yine bizler olduğunu anlatıyor. Öyle bir an gelir ki davanda haklı olmanın hiçbir önemi yoktur.
Çünkü anlaşıldığın, fark edildiğin ve birilerinin vicdanına dokunabildiğin kadar var oluyorsun hayatta..
Kısacası hukuk sistemine eleştiri barındıran kitap diyebiliriz.
Sonu bir anda gelen ve okuyanda "e ne oldu şimdi" hissi uyandıran sonuç bölümü ayrı bir enteresan.
Keyfiniz ve okumalarınız bol olsun ;)
Zan altındaki bir insanın sırtüstü yatmak yerine huzursuz olması çok daha iyidir; Çünkü sırtüstü yatan kişi farkında olmaksızın kendini terazinin bir kefesinde bulup günahlarının ağırlığıyla tartılabilir.