Aslında inceleme olarak çok da ekleyeceğim bir şey yok. Çünkü yazar, Davut ile ilgili kendi incelemesini sonsöz kısmında kendi yapmış. O kısmı paylaşmadan önce şunu da ekleyeyim. Tarihi bir dönemin anlaşılması için, romansı bir dille yazılmış tarihin bu kesitinin okunması gerektiğini düşünüyorum.
"Davud Golyat'ı yenen genç, lir ustası ve ozan, doymak bilmeyen bir sevgili (Saul'un tek karısına karşı Davud'un on karısı, bir o kadar da cariyesi vardır), bir erkek tarafından da olsa sevgiye tutkun masum kahraman, hayatta kalmak için düşman Filistilerin safına geçmekten çekinmeyen çıkarcı, fırari askerlerden oluşan çetesiyle ormanlarda dolaşan aç haydut kral, Ahit Sandığı'nın önünde neredeyse anadan doğma raks ederek karısını utandıran genç ve muzaffer hükümdar, lağımdan geçerek Kudüs'e sızan kurnaz komutan, en acımasız düşmanlarına karşı bile nefret besleyemeyen olgun insan ... "