Dedim Ah!
Feyza HepçilingirlerSayfa Sayısına Göre Dedim Ah! Sözleri ve Alıntıları
Sayfa Sayısına Göre Dedim Ah! sözleri ve alıntılarını, sayfa sayısına göre Dedim Ah! kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kendinize hiç sordunuz mu, ne zamandan beri "Kendine iyi bak!" demekteyiz birbirimize ve diyeni yadırgamamaktayız?
Sayfa 93Kitabı okudu
Türkçe Off
Bir kültürü ortadan kaldırmanın en kestirme yolu, o halkın dilini geliştirmesini önlemektir.
Sayfa 96 - Sia kitapKitabı okudu
Ne yapsaydı Yıldo? Kafadan koparılmayı bekleyen binlerce izleyicisine ihanet edip Türkçeyi doğru kullanmak gibi gereksiz bir çaba içine mi girseydi? Kadir Çöpdemir, avcunun içinde tuttuğu kitleyi feda edip Türkçeye mi dönseydi?
Sayfa 111Kitabı okudu
Temel eğitimin ilk sınıflarında başlatılacak İngilizce dersleri, yeni yetişen kuşakların düşünce üretmesini engellemek için planlanmış gibi. Anadilini öğrenmeden yabancı bir dili öğrenmeye zorlanan kuşaklar için "Karnım aç, yemek var mı?". "Onu çok seviyorum, yan bakanı vururum, gebertirim."den ibaret bir dile dönüşecek.
Sayfa 116Kitabı okudu
Bildiğim kadarıyla insanları deyim kullanmaya zorlayan bir yasa yok. Öyleyse neden böyle mahvederler deyimleri?
Sayfa 120Kitabı okudu
"Şöyle denmez, böyle denir.", "Öyle yazılmaz, böyle yazılır.", "Öyle değil, böyle okunur." diye eleştirilen sözcüklere bakın, tümü yabancı sözcükler. Söyleme ve yazma konusunda Türkçenin bize zorluk çıkardığı yok; bütün zorluk yabancı sözcüklerden kaynaklanıyor.
Sayfa 161Kitabı okudu
Fast food kültür
Halkın kültürünün yaygınlaşmasından korkanlar, "Küçük Amerika" yaratma özlemiyle kapıları yabancı sermaye için araladılar ; ama elbette aynı kapıdan kültür emperyalizmi de buyur edildi içeri.
Sayfa 185 - Sia kitapKitabı okudu
yüzlere vuran aydınlık kim bilir kimlerin gölgesinden beslenmektedir.
Sayfa 196Kitabı okudu
Türk ulusu, saray kapılarından kovulmuş Türkçesini ancak Mustafa Kemal'le birlikte ve ulusal egemenliğin ilk eylemi olarak anayasaya geçirir:
"Resmi dil Türkçedir."
Sayfa 246Kitabı okudu
Sonuna dek, neredeyse canımızı verircesine savunduğumuz düşüncelerin ne kadar gerçekten bize aittir? Benimsediğimiz, hatta benimseyip benimsememek üstüne pek düşünmeden, başka bir olasılıkla karşılaşmadığımız için, "doğrusu, "en doğrusu" saydığımız ve kendimizi savunucusu konumunda bulduğumuz o görüşler, gerçekten bizim görüşlerimiz mi?
Sayfa 265Kitabı okudu