Sözler ve Alıntılar
Şimdi, kayıt ediyor musun? Bana, sanatım ne içindir, diye sorulmuştu. Geçmiş zaman, hatırlamıyorum şimdi kim sormuştu. Ben cevap verdikten sonra çok meşhur oldu o soru. Şarkıcı-türkücüler bile ikiye ayrıldı, sanat-toplum diye... Niçin yazıyorsunuz? Kimin için yazıyorsunuz? Sizi kim okuyor, diye sorular.
Sanat toplum için mi? Sanatçı olmayan biri yanıtlamalı bence bu soruları. Tek kişi. Seçimle gelmiş biri. O karar vermeli sanat şöyle olsun, böyle olsun, şunlardan bahsetsin ama şu konularda sessiz kalsın, diye.
Sayfa 63Kitabı okudu
İnzibat dedin de... İnzibatlık babadan oğula geçmeli be oğlum. Onların sağladığı güvenliği, hani nerdeyse devlet-i ali sağlayamıyor. Bir rahip vardı, hatırlıyorum, kendini yakmıştı. "Yakmış” daha doğrusu, kimseler görmemiş. Tanığı olmayan bir protesto.
İşte bunu yaz: Ben ve benim kuşağımı, "bizim kuşak” diyelim, özetleyecek bir tek cümle varsa işte budur: Tanığı olmayan protestoyuz biz! Kimsenin görmediği yangın. Ne sevginiz ne donanımınız yeter bizi kurtarmaya. Kurtarmak... Edebiyatla halkı kurtarmak, tanıdık geldi mi? Hah-ha!
Sayfa 61Kitabı okudu
Babasının doktor, annesinin eczacı, talihsiz ağbisinin de hayatı boyunca o ikisinin hastası oluşunu anlattı... iğneden, haptan umut kesilince ağbisini şiirle iyi etmeye çalışmış, iyileştiğini değil belki ama otuzuna varmış koca adamın ilk kez gülumsediğini görmüşler...
"O günden beri 'şiir nedir?' diye sorulduğunda onu anlatırım ben."
Sayfa 39Kitabı okudu
Kendisi rakı içerdi sadece, portakal dilimletir, peynirini cetvelle dildirirdi; sigarasının küllerini silkerdi masadaki mezelerin, meyvelerin üstüne ondan başkası yemesin diye. İçkilerini yeniletirdi misafirlerinin ama mezelerinden otlanmalarına katlanamazdı. Şiirin içki masalarına meze edilişine üzülürdü, hiddetlenir, kızar, öfkeli sesi yükselirdi, öyle hedef göstermeden, ortaya; karşısında yemek yenmesine o yüzden izin vermezdi, işin ciddiyeti kaçıyor böyle, derdi. “Sofra meraklısıysanız aşevine gidin. Bol-kepçe lokantası değil burası!"
Sayfa 56Kitabı okudu