Şiir yazmayalı o kadar uzun zaman oldu ki...
Nasıl bağlayacağımı bilmediğim kafiyeler...
Ucuz bir gazetenin köşesinde abuk sabuk, amatör bir şairdir yalnızlığım...
Bunca betonun,
bunca gürültünün,
bunca kalabalığın içinde büyüyen
asi bir sokak çocuğudur yalnızlığım.
Seninle başlayıp seninle biten,
seninle başlamayıp seninle biten seninle hiç alakası olmayıp yine de seninle biten yalnızlığım...
Seni ilk gördüğüm zaman unuttuğum aklımdır.
Bir daha kimseyi sevmeyecek kadar serseri,
kimseye "merhaba" bile demeyecek kadar yabani,
belki bir daha kimseyle sevişemeyecek kadar kadındır yalnızlığım...
.
.
.
Şiirler o kadar anlam yüklü ki sevgili kitap dostlarım her biri ayrı kıymetli. Hala tanışmadım diyorsanız mutlaka bakın derim. Bu dizeler sizi çok etkileyecek...