Ve bunca yıl sonra, bulaşıkların, çamaşırların içinde, birazcık düşünecek aklın ve gücün kalmışsa, acaba şunları mı söyleyeceksin? "Bize ille de evlenmemiz gerektiğini öğrettiler. Pembe hayallerimizin bir parçasıydı evlilik. Kayıtsız şartsız bir düş, bir mutluluk, bir masal alemiydi. Evlilik bütün olumsuz şeylerden
kurtuluştu. Bu muymuş evlilik, bu muymuş yuvadaki mutluluk? Bunca yıl, kocam ve çocuklarım için çalıştım, onlar için üzüldüm, onlar için sevindim. Peki ben ne yaptım, ne oldum...?"
Ve yanıtın ne olacak küçük kız, yanıtın ne olacak.....?