‘’Bütün canlıların iki türlü varoluş biçimi vardır.Biri kendileri için,diğeri de başkalarının gözleri için.Bunlar vardır ve görülebilir.Bunlar ruh ve görüntüsüdür.’’
‘’insan seni dinleyince,şiirin zeki olmanın arkasından gelen bir budalalık olduğunu düşünüyor;eğer bir insan budalaysa,onun budala mı doğduğunu,yoksa sonradan mı budala olduğunu sormak gerekir.’’
Birbirine karşıt olan şeylerin bağımlı olduğu çekim yasası gereğince ruhsal olan güzeli, güzel de ruhsal olanı kendisine çeker ve birbirlerinin ilgisinden karşılıklı olarak haz duyarlar.
Ruhsal demek, çirkin demek değildir ve böyle olmaması gerekir. Çünkü ruh, güzelliği tanımak ve ona karşı sevgi duymakla kendi de güzellik kazanır. Bu sevgi de hiçbir zaman yabancı ve umutsuz bir sevgi değildir.