“Ben göründüğüm gibi biri değilim aslında dostum. Görüntü kuşandığım bir giysidir sadece, senin evhamlarından beni koruyan ve kendi ihmalkarlığımdan sakınan, kumaştan yapılmış bir giysi.”
“Delililiğimde hürriyetimi ve güvenimi buldum; tek başınalığın özgürlüğünü ve anlaşılmazlığın güvenliğini, çünkü bizi anlayanlar bizden bir şeyleri de tutsak edenlerdir.”
Babamın bahçesinde iki kafes var. Birinde, babamın kölelerinin Niniv çölünden getirdikleri bir aslan; diğerinde ise sessiz bir serçecik var.
Her sabah , tan yeri ağarırken , serçe aslana döner ve şöyle der:
"Günaydın, esir kardeş!"
Fakat benim en büyük acım bedensel değil. İçimde büyük bir şey var... onu öteden beri biliyorum ama dışarı çıkaramıyorum: Bütün bu şeyleri yapan küçük birini oturup seyreden yüce sessiz bir benlik.
"Ben hiç de göründüğüm gibi değilim...
Üzerime giydiğim görüntüm, beni senin sorgulamalarından, seni de benim umursamazlığımdan koruyan özenle dikilmiş bir giysi sadece."