Hayır, insanın içinden büyük bir güç sahibi olduğunu hissetmesi, bunun bilincine varması, başkasından üstün olduğunu açık açık hissetmekten çok daha hoş, evet dayanılmaz derecede hoş bir şey.
Gerçekte ise çok daha derin, çok daha utançla karışık duygularım vardı. Belki şimdi de kendi kendime kaldığım zaman, gene sözlerimin ve davranışlarımın gösterdiğinden çok daha utanmasını bilen birisi oluyorum.
Artık hiçbir şey yoktur diye nasıl söylenebilir? Artık yapılabilecek hiçbir şeyin kalmadığı bir durumu düşünemiyorum bile! İnsanlık uğruna bir şeyler yapın; geriye kalanlarla da hiç uğraşmayın yeter.
''Anlamıyorum; insan, aklını ve yüreğini tamamen bağlayan bir üstün düşüncenin etkisi altındayken, artık onun dışında kalan bir şeyle yaşayabilir mi?''