Dostoyevski’yi ilk eseri olan İnsancıklar’dan itibaren okuyan birisi olarak söylüyorum ki kesinlikle en ağır ilerlemesi en zor kitabıdır bana göre. Cümleleri anlamak için bir kaç kez üstünden geçmek zorunda kaldım. Dostoyevski’de doz önemlidir alt metinde verdiği önemli uyarılardan biridir bana göre. Dolgorukiy kendinden emin olamayan,karakteri tam oturmamış biridir bana göre. Yapması gerekeni bilip yapamayan hep erteleyen biridir. Bu tür insanlar günlük hayatta da vardır ve hep silik karakterlerdir. Nefret ederim. Ama kitabı sevdim.