Ağaç taşı yakar, ağaç taşı çatlatır,
Mapushane dinlemez ama yalnızlığa katlanır,
Dinlemez kapı, duvar, pencere,
Ama rüzgara dayanır.
İbret al sefil gönlüm, kendine ders çıkar,
Usta seç kendine,
Ağacı
Yalnızlığı
Ve bir de
Rüzgarı.
Yeni bir evren yok sana, ne bir ses, ne de bir kent
Iskendiriyeli yaşlı ozanın yazdığı gibi o benzersiz şiirinde
Sırtında yüreğinde taşıdıklarından başka, bu kagifs
Koyduklarından başka