Kitabın ilk basım yılı ‘86 olsa da yazarın kullandığı dil oldukça zorlayıcı geldi bana. Cümleler oldukça sade bir Türkçeyle yazılmış gibi görünse de aralara sıklıkla yerleştirilmiş eski terimler ve özne-yüklem uyumsuzluğu okumayı güçleştiriyor.
Denemeler bölümü oldukça farklı bir bakış açısına sahip.
Bir yazısında şükretmeye değiniyor Murat Kapkıner ama oldukça farklı bir biçimiyle. Kendimden de yola çıkarak, hepimiz aşağı yukarı sahip olduklarımızdan yoksun kişilere denk geldiğimizde hamd etmeyi hatırlıyoruz. Murat beyse şifayı sahip olamadıklarında arayıp buluyor. İnsanın doğası gereği gözü hep sahip olamadıklarındadır. Her gün, kendinden daha ululara denk gelmenin kendinden daha acziyet içinde bulunanlara denk gelmekten kolay olduğunu vurgulayarak, sahip olduklarıyla gözü kararan, maneviyatını unutan nicelerinin haline bakıp Allah’ın kendisine yeteri kadarıyla verdiklerine şükretmeyi deneyimliyor ve hatırlatıyor.
Bunun gibi bir çok konuda, meselelere farklı yönüyle bakmayı içeren yazılarla dolu ‘Yaşamayı Göze Almak’. Ölümün hakikatine sirayet ederek yaşamanın güzelliğini göze aldıran bir serüven gibi.
İslamın felsefesine yönelik farklı ve tadında bir deneyimdi benim için.
