Montaıgne ‘in 20 yıl süren çalışmasının sonucunda ortaya çıkardığı “ denemeler “ eseri; evrendeki her duygunun insan üzerindeki etkilerini, bizzat kendi hayatında farkına varıp, deneyimleyerek göstermeye çalıştığı, felsefik tarzda yazılmış bir eserdir.
Montaigne, insanın nasıl olması gerektiği üzerine kafa yormuş, özelikle doğaya yakın, sorgulayan, sürekli gelişim içinde olan, iyi duygu ve düşüncelerin yaşanmasi adına yapılması gerekenleri göstermiştir.
İnsanın sahip olması gereken özelliklerin en başına “ cesareti “ koymuş ve hayatın her alanında kullanmamızı salık vermiştir. Tabiki insanı insan yapan diğer özelliklerimizi de ön planda tutmuştur.
kitabın son bölümünde, ölümle ilgili düşünceleri beni bayağı etkiledi. Ölümün ayrıntılı açıklaması, herkesin okuyacağı cinsten olduğunu düşünüyorum.
Kendisinin de yaşlı olması nedeniyle, ölümü ayrıntılı olarak incelemesi, normal davranış olarak algılanabilir.
Kitabın çevirmenin , eseri iyi çevirdiğini düşünmüyorum. Bazı yerlerde kelime hataları yapılmış, akıcılık konusunda sıkıntılar vardır. Bazı konular çabuk geçiştirilmiş gibi.
Yine de , son bölümde özellikle ölüm ile ilgili düşünceleri okuduğum için mutluyum. Beynimin istediği gıdaydı. Bu yorumlarım denemeler-2 kitabı içindir, Karıştırmayınız . Sizlere tavsiye ediyorum.
Saygılarımla
