Tıkanma ikterlerinde, mortalite ve morbidite ile sonuçlanabilen spontan bakteriyel enfeksiyonlar ve sepsis ile sıkca karşılaşılabilmektedir. Son zamanlarda bu komplikasyonların temelinde, intestinal kaynaklı endotokseminin yattığına dair bulgular elde edilmiştir. İntestinal endotoksemi, tıkanma ikteri gibi katabolik sureclerde gelişen bakteriyel translokasyon sonucunda oluşmaktadır. Bakteriyel translokasyonun gelişmesindeki en onemli faktor olarak intestinal mukoza harabiyeti suclanmıştır. Calışma İzmir Ataturk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Deneysel Cerrahi Bolumunde, 3 gruba ayrılmış (Grup1: Sham laparotomi; Grup2: Koledok ligasyonu ve Grup3: Koledok ligasyonu + elementer diyet); toplam 45 adet Sprague-Dawley turu erkek sıcan uzerinde gercekleştirildi. 14 gunluk tıkanma ikteri periyodunu takiben, mezenterik doku, karaciğer ve dalaktan alınan biyopsiler aerob ve anaerob besi yerlerine ekildi. Bakteriyel translokasyon indeksi olarak, gram başına duşen mikroorganizma sayıları hesaplandı. Grup 1’de hic ureme gozlenmedi. Grup 2 ve 3 arasında bakteriyel translokasyon acısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı (p>0,05). Sonuc olarak; tıkanma ikterinde bakteriyel translokasyonun anlamlı bicimde arttığı gozlemlendi.
