Sözcükler hep telaş ve heyecanla yanlara uçuşuyor,bu yüzdende asıl hedefi hep birkaç santim aşağıdan vuruyordu.Sonrada insan bu işten vazgeçiyordu........
Ne garip diye düşündü, insan yalnız başınayken cansız nesnelere tutunuyor; ağaçlara, ırmaklara, çiçeklere; onların kendisini ifade ettiğini, kendisiyle bütünleştiklerini hissediyor, kendisini tanıdıklarını, bir bakıma kendisiyle bir olduklarını hissediyor.
"Sürekli geliyor yabancılar, bir daha hiç görmeyeceğimiz kişiler, teklifsizlikleriyle, ilgisizlikleriyle, bizsiz süregiden dünya anlayışlarıyla istemimiz dışında bizi süpürüp geçen kişiler."
O anda onun kitap okuyuşuna baktı. Okurken çok huzurlu görünüyordu. Herkesin çekildiğini ve onunla yalnız kaldığını düşünmek hoşuna gitti. Hayat yalnızca bir kadınla yatmaktan ibaret değil diye düşündü yeniden Scott'a, Balzac'a, İngiliz ve Fransız romanlarına dönerek.
Sayfa 123 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları, çev. Sevda Çalışkan, 18. Basım 2024Kitabı okuyor