Kelimeler başka yönlere kanat çırpıyor, birkaç santimle hedefi şaşırıyorlardı. Böyle olunca insan vazgeçiyordu; konuşma fikri çıktığı yere gömülüyordu.
..hüzünle ve ısrarla kıyıya bakmaya devam etti; insanlar uykuya dalmış gibiydi, tıpkı duman gibi özgürdüleri bir görünüp bir kaybolan hayalet gibi özgür. Orada acı çekemezler, diye düşündü.