Ne öfke, ne sitem, ne bir bekleyiş, ne bir arzu, ne de bir savaş...
Bütün duygular tükendi. Yaşananların sessiz çığlığı oldu hepsi,
Senin yokluğunda ve benim hiç kuramadığım ahir ömrümde.
Gidiyorum...
Nefret ettiğim şehre bir yürek bırakıp gidiyorum
ve giderken sana tam da durduğum yerin altına kocaman bir sandık bırakıyorum.
Yaprakları sararmış bir ağacın altında kocaman bir sandık...
İçinde senin anıların var.
Benim kapağı kapatmaya gücüm yok,
Bir gün yolun düşerse benim gerçekliğime sen kapat olur mu?
Uçmasın senden geriye kalanlar...
