Yabancı tacirler, bir temsilciye bağlı şekilde teşkilatlanmış topluluklardı. Konsoloslarca Sultan’dan berat alınır, ayrıcalıklar edinilirdi. Sonraları konsoloslar, diplomasi yönünden güçlenerek kendi yetkisindeki tacirleri her yönden kollar oldu. Kendi ülkesinden olanların sorunlarının çözümünde kendi ülkesinin yasalarına uygun şekilde, kendi ülkesinden olanlarla Müslümanlar arasında sorun olduğunda da, bu sorunlara Osmanlı mahkemelerinde bakılırdı.