Dergah Hikayeleri Güldestesi
İbrahim TenekeciQuotes
çok anlamlı..
Kitapları satın alıp kütüphanesine yerleştirince, o kitaba sahip olmanın verdiği güvenle, sayfalarını okumadığı halde kitaba vakıf olduğunu zanneden sahte kitapkurtları gibi, genç sahaf çırağı kitapları yutarcasına okumakla bilgiyi ele geçirdiğini düşünüyor ve bu düşünceyle yetiniyordu.
Kitaplar niçin yazılır ve sözler niçin okunur; sayfaların
Sayfa 44 - Dergah, 1. Baskı, 2006 *Münire Daniş
Bir anne çığlığında gerçek anlamını buluyor acı.
Hiçbir şeyin yeniden olmasına imkân yoktu, anladı. Hiçbir şey kendisi olarak bir kez daha yaşanmıyordu. Bir kez yitirip de bulunca artık kendisi olmuyordu.
Sayfa 89 - Dergah, 1. Baskı, 2006 * Nazan Bekiroğlu (Yitik Göl)
Kuşlar da Düşer
Olanlara kimse inanmayacak. Bir süre sonra ben bile. Bir varmış bir yokmuşun bir varmışı silinip gidecek. Bu günden ne yakalasam o kâr. Hıza karşı koymadan en dayanıklı malzeme olarak görünen kelimelerle, kesik kesik hecelerle de olsa olanları kayıt altına alırsam yaşamdan küçük bir parçayı kurtarmış olurum.
Demek böyle tükeniyor insan, hiç olmadık bir anda yaralanıyor. Karlı, üşüten bir Aralık akşamı yüzüne çarpılıyor hayat. Demek böyle tükeniyor insan, karlı üşüten bir Aralık akşamı, pencereden şehri seyrederken.
Sayfa 28 - Dergah, 1. Baskı, 2006 *Necip Tosun
Alışkanlıklarımız var ama öte yandan; hayata, iyiliğe, sağlığa dair. Hiç hoşlanmadığımızı hemen her gün içimizden tekrar ettiğimiz bir hayatı ısrarla yaşamaya ilişkin bir alışkanlık bu. Ya hayata dair hoşnutsuzluğumuzda yalancıyız, ya da ruh, bir zamanlar oturup eyleştiği kuytuları, kolayca unutamıyor. İnsanlık hali işte. Yoksa bu ev ne ki benim için?
Sayfa 159 - Dergah, 1. Baskı, 2006 * Sibel Eraslan
Peki yaşadığımız, gördüğümüz şeylerin hangisi gerçek, hangisi hayal? Örneğin, buğulu camlarına umutsuz işaretler çizilen şu tramvay, kurşunî bir karaltı mıdır, yoksa madenî bir kalabalık mı? Neyi taşır tıkırtılı bir akışkanlıkta yorgun raylarda ilerlerken, neyi? Bir çığlığı mı, umudu mu, bir küçücük meleği mi? Hangi karanlıktan korur yolcularını, hangi çığlıktan, hangi ıssızlıktan, hangi ölümden? Hangi esrarını bağışlar şu gecenin ritminin, ıssız ölümlerin? Hayır, o, gecede bir tramvaydır sadece, meçhulü yok, esrarı yok. Sadece kendisi. Kalkış ve varış tarihleri arasında.
Sayfa 28 - Dergah, 1. Baskı, 2006 *Necip Tosun