Deri - Ben : Ötekini Dinlemek 21

Deri - Ben

Didier Anzieu

Deri - Ben Gönderileri

Deri - Ben kitaplarını, Deri - Ben sözleri ve alıntılarını, Deri - Ben yazarlarını, Deri - Ben yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
327 syf.
9/10 puan verdi
Falanca durumun değerlendirilmesi gibi çok detaya inilen kısımlara hiç girmeyeceğim fakat genel hatlarıyla düşünce ufkunu genişleten bir teori olduğunu rahatlıkla söyleyebilirim. Şeyleri kesinlikle bir de bu açıdan düşünmek gerekiyor (deri-ben). Fakat çoğu Fransız yazarda olan huy Didier Bey'de de var. Anlaşılmamak için çaba sarf edip yazıyor gibi. Foucault'nun dediğine göre Fransa'da anlaşılır yazınca dikkate alınmıyormuşsun.
Deri - Ben
Deri - BenDidier Anzieu · Metis Yayınları · 200817 okunma
Didier Anzieu'ye göre, yaslanma, ruhsallık ile beden arasındaki diyalektik bir bağın modelidir: Bedenin ruha yaslandığı kadar ruhun da bedene yaslandığı karşılıklı bağ.
Sayfa 20
Reklam
Ya düşünce bir beyin meselesi olduğu kadar bir deri meselesiyse? Ve o zaman deri-ben olarak tanımlanan ben, bir zar yapısına sahipse?
Sayfa 44
Deri-Ben fantezi düzeyine ait bir gerçekliktir: Aynı anda hem fantezilerde, rüyalarda, gündelik dilde, bedensel tutumlarda, düşünce bozukluklarında şekillendirilir; hem de fantezinin, rüyanın, dönüşlü düşüncenin her psikopatolojik organizmanın kurucu imgesel uzayını sağlar.
Sayfa 38
''Psikodrama ya da bedensel alıştırmalarda, birbirlerine sıkıca yaslanmış, bedenlerini birlikte sallayan çok sayıda katılımcının kolektif bir mimi her zaman vardır. Katılımcıların bu kaynaşması bazen volkanik bir patlama benzeşimiyle tamamlanır; bu, her birinde biriken kas geriliminin ortak biçimde boşaltılmasının bir şekillendirilişidir; Wallon'un söz etmekten hoşlandığı, ritmik biçimde okşanan ve giderek artan biçimde tizleşerek belirli bir eşiği aştıklarında hıçkırıklara dönüşebilen kahkahalarla kas gerilimi fazlasını boşaltan süt bebeği imgesine denk düşer.''
Derimin duvarını hissettim.
Deri teması, 1963'te 31 yaşındayken intihar eden Amerikalı şair ve roman yazarı Sylvia Plath'ın yapıtına egemendir. İşte annesinin eve bir bebekle geri dönmesiyle ilgili bir çocukluk anısı: ''Bebeklerden tiksiniyordum. İki buçuk yıl boyunca bir şefkat evreninin merkezi olan ben, bunu bir hançer darbesi gibi hissettim ve bir kutup soğuğu kemiklerimi dondurdu. Hıncımı sarıp sarmalayarak... Mutsuz bir ayı yavrusu gibi huysuz ve vicdan azabıyla dolu, hüzün içinde bacaklarımı sürükleyerek ters bir yöne doğru, unutuşun hapishanesine doğru tek başıma yola çıktım. O zaman soğuk ve kanaatkar biçimde, sanki uzak bir yıldızdaymışım gibi, her şeyden ayrı olma duygusunu yaşadım. Derimin duvarını hissettim. Ben, Benim. Bu taş bir taş: Bir zamanlar benimle dünyadaki şeyler arasında var olan o muhteşem kaynaşma artık yoktu.
Reklam
101 öğeden 1 ile 10 arasındakiler gösteriliyor.