Derinlikler Vadisi
Friedrich DürrenmattQuotes
Okul binasından bir okuma sesi yükseliyordu: ''Beni burada bırakın, sadık yol arkadaşlarım! Beni yalnız bırakın kayalıklarda, bataklıklarda ve yosunlarda! Siz devam edin! Dünyanın kapıları size açıktır, dünya geniştir, gökyüzü yüce ve büyüktür; inceleyin, araştırın, ayrıntıları toplayın, doğanın sırrını heceleyin." Adolf Fronten'di bu, okuldaki öğretmen. Kanton başkentinden gelmiş ve köyde kalmıştı.
Melker, Grien'deki cesede uzun süre bakmıştı. Grienwil köyünün çanları çalmaya başlamıştı, sonra Matten'ınkiler, biraz. daha sonra da Bubendorf'unkiler. Bubendorf zaten hep daha sonra gelirdi. Şimdi artık Niederalmen'in çanları da duyuluyordu. Bir cenaze töreni gibiydi.
Kendisini kimin davet ettiğini hâlâ bilmiyordu.
İkinci bir defa daha oyuna gelmeyecekti. Yolunda gitmeyen bir şeyler vardı. Ne gibi bir tartışma olmuştu? Eski Federal Bakan, Muhtar'ı Derinlikler Vadisi'nden getirtti ve yol masrafını da ödedi.
Öteki sendikalar birleşmemiş olsalardı, sahipleri Yoksulluk Evi'nde zenginliğin meşakkatlerini üzerinderı atan zenginlerin villalarını soymak, bu yaz sendika için müthiş bir fırsat olacaktı.
Ancak ertesi gün, öğlene doğru kaptana gidip şoke olmuş bir halde, karısının kamaradan kaybolduğunu bildirmişti. Aradılar, bulamadılar ve kuşkulanmadılar. Üzüntüsü gerçekti. Aklında hiçbir şey kalmamıştı.
Yoksulluğun simgesi olarak, bir fakirin sofrasında şarap yerine su bulunurdu. Milyonerler ve milyonerlerin dulları, yoksul yaşamaya yönelik gerçek bir tutkuya kapıldılar; genel direktörler yatakları yapıyor, özel bankacılar ortalığı elektrik süpürgesiyle süpürüyor, büyük sanayiciler yemek salonunda sofrayı hazırlıyor, üst düzey yöneticiler patates soyuyor, multimilyonerlerin dulları yemek pişiriyor ve bulaşıkları yıkıyor, petrol şeyhleri ve tanker devleri çimleri biçiyor, otları ayıklıyor, toprağı belliyor, testere, çekiç, rende kullanıyor, boya yapıyor ve bunun karşılığında da muazzam paralar ödüyorlardı. Hiç sorun çıkmıyor değildi, çünkü normalde köylülerin gördüğü hizmetleri şimdi konuklar yerine getiriyordu, bu sırada gülümsüyor, gülüyor, kendi kendine şarkılar söylüyor, se vinçle haykırıyor, höykürüyor ve kıkırdıyorlardı; bu bir felaketti, halbuki kaplıca ve köy ekonomik bir bütünlük oluşturmuştu.