Kitabı aylar önce okumaya başlamıştım aslında. Daha ilk sayfalardan ne kadar derinlikli ve sarsıcı bir Metin olduğu anlaşılıyordu. Araya başka işler ve başka kitaplar girdiği için uzun bir sürece yayıldı bu kitap. Ama son 1 haftadır fırsatını bulduğum her an bu romanın karanlık ama bir o kadar da insanı kendine çeken dünyasına koştum.
Kardeşi haksız yere öldürülen Mevlevi şeyhi Ahmet Nureddin’in hikayesini okuyoruz. Kardeşi henüz idam edilmeden; tutsaklığıyla başlayıp, hüküm giydiği süreçten itibaren Ahmet Nureddin’in bu olay nezdinde hayatı, ölümü, inancı, vicdanı, adaleti, dünyayı, dini, aşkı, akla gelebilecek her mevhuma dair sorularının ve sorgulamalarının hikayesi. Müthiş bir varoluşsal Metin gerçekten. Ana karakterin iç dünyası ve bitmek bilmez sorgulamalarını okurken, kendi gerçekliğimizin ve bunların günlük hayatımıza dahi sirayet ettiğinin farkına vardığım çok sahne var romanda. Ve inanılmaz bir edebi lezzeti var ki; unutamayacağım kitaplar arasına girdi Derviş ve ölüm.
Bu kitap hakkında ne desem az kalır. Ne duygumu tarif edebilirim, ne de aklı selim bir analiz yapabilirim. Ama bu kadar zamanlık okuma deneyimime dayanarak kusursuz bulduğum az sayıda eserden biri oldu.
Meşa Selimoviç 1944 sonlarında ağabeyini, 3.Kolordu Askeri
