Dervişin Teselli Koleksiyonu Gönderileri
Dervişin Teselli Koleksiyonu kitaplarını, Dervişin Teselli Koleksiyonu sözleri ve alıntılarını, Dervişin Teselli Koleksiyonu yazarlarını, Dervişin Teselli Koleksiyonu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İnsanlar,bu dünyada asıl yurtlarına doğru deniz yolculuğu yaparken bazı ihtiyaçlarını temin etmek üzere bir adaya uğrayan yolcular gibidir.Bu yolculardan bir kısmı ihtiyaçlarını giderip hemen gemiye döner ve en rahat yerlere otururlar; bazıları adanın güzelliklerine kapılıp oyalanırlar,bu yüzden gemiye geç geldikleri için hem uygun yer bulamazlar hem de adadan topladıkları çiçekler, kıymetli taşlar yolculuk boyunca başlarına dert olur.Bir grup ise gemiyi büsbütün unutarak tabiatın çekiciliğine kendilerini kaptırır ve geminin kalktığını bile farkedemezler;sonunda acılar içerisinde kıvranarak ölürler.İşte dünyanın çekiciliğine kapılarak ölümden sonraki hayatı unutanların akıbeti budur.
Kindi/Gemi Yolcuları
Etkide aslolan gerçekten görülüp görülmediğinden ziyade algımıza ne kadar tesir ettiğidir.
İnsanların hayalleri o kadar güçlüdür ki, gerçekten hissedebilirler.
Çünkü gerçek algılar da , hayal kavramında olduğu gibi hisler ile bağlantıdır.
Aurelius, başımıza gelenlerin doğal oluşu üzerinde durmak la kalmaz ve suçu bu kez suçludan, suça maruz olana kaydır maya başlayarak şunları söyler: "Cahil birinin cahillik et m esin de şaşılacak ne var? O cahil insandan, seni üzen yanlış davranışı beklemediğin için suç sendedir. Çünkü onun bu kötülüğü işle ye bileceğini anlaman için yeterince araçla donatmıştır seni aklın ve gözlemlerin. Ama bunu unutmuşsundur , bunun için kendine değil de onun bu davranışına şaşıyorsundur . Birini sadakatsizlik ya da ve f a sızlıkla suçladığında, dikkatini kendine çevir , çünkü suçun sende olduğu açıktır: O karakterde birinin sözünü tutaca ğına güvendiğin için... Ya da ona iyilik yaparken bunu karşılık beklemeksizin yapmadığın için ... Ve ödülü, sal t o e ylemi yapmak la aldığına inanarak iyilik yapmadığın için ... Suçlusundur . " "Ne demiş uçurumda açan çiçek: Yu rdumsun e y uçurum!" der Şair.
Bulunduğun odada misafirsin. Yaşadığın şehirde misafirsin. Dünya gezegeninde misafirsin. Samanyolu Galaksisi'nde misafirsin. Bu odadan çıkacağın; bu şehirden ayrılacağın, nihayetinde bu fani dünyayı terk edeceğini nasıl muhakkak ise, bu musibetteki misafirliğin de öyle kesindir.
"Bizden hüznü gideren Allah'a hamdolsun... "