Descartes'ın ruh ve bedeni iki ayrı töz olarak ele aldığı dualist felsefesine nörobiyoloji aracılığıyla deneysel verilere dayanarak karşı çıkan bir kitap. Aslında aşağıda kitabı okuyamayan fakat inceleme yazacak öz güveni kendinde bulan arkadaşın belirttiği üzere herhangi bir semavi dinin iddialarını destekler bir yönü yok. Zira bedenden sonra ruhun varlığını devam ettirdiği, ruh ve madde gibi iki unsurun insan bedeninde ayrı hallerde bulunduğu gibi savların tam karşısında duruyor Damasio. Yaptığı çalışmalarda insana biyolojik olarak etki eden nöronal yapıların dışında bir yapı varsa bile bunun biyolojik bedenle girift bir biçimde varlığını sürdürdüğü sonucuna ulaşmış. Bundan dolayı da hala destekçi bulabilen kartezyen felsefenin dolayısı ile de Descartes'ın yanılgısı üzerine hoş bir eser ortaya koymuş.
Hülasa bilhassa nörofelsefe ile ilgilenenler için keyifle okunacak bir kitap olmuş.
En sevdiğim psikoloji kitaplarından biri. Kitap çok anlaşılır ve zarif bir dil ile yazılmış. Temsil, duygular, imge ve zihin gibi konularda çok kapsamlı bir bilgi veriyor. Kitapın en beğendiğim özelleği, bahsi geçen konular hakkında bilgileri aktarırken, ayrı ayrı temalarda yapılan çalışmları aktarmak yerine bütünsel bir teori sunuyor olması. Yeni başlayacaklar için biraz ağır gelebilir.
Daha çok felsefik çağrışımlar yapan ismin altında aslında nöröloji ve spesifik olarak nöröpsikoloji ile ilgili insan vücudu hakkında genel bir biyoloji bilgisi olan herkese hitap eden bir kitap. İçinde hafıza ve beynin duygularla olan ilişkileri hakkındaki iddialar çok dikkat çekici ve değişik. Dili çok ağır bir kitap ve hatta içerik konusunda da bazı yerleri anlamak için çaba göstermeniz gerekiyor. Biraz sıkıcı da gelse nöroloji alanında bence önemli tezler içeren bir kitap.
Damasio, Descartes'ı ele alıyor: Neden duyguyu akıldan, bedeni ve beyni zihinden ayıramazsınız ve beyin hasarı hastaları bize bu içgörüleri nasıl sağlar?
Beyin anatomisi konusunda bilgiliyseniz daha anlaşılır bir kitap olacaktır sizin için.
Başlıca Damasio, bedenin ve beynin sürekli olarak "benliğimizin" imajını nasıl inşa ettiğini,
Kitabın başları popüler bilim düzeyinde bilimle ve beyinle ilgilenen ya da bu konuları okumaktan hoşlanan okuyucuya hitap ediyor. Ancak ilerleyen bölümlerde neredeyse tamamen bilimsel bilgi ve uzmanlık sahibi insanlar için yazılmış. Daha çok alanın akademisyenlerini ilgilendiren bir kitap gibi duyuyor. Tamam bir akademik metin olmayabilir. Ama bir popüler bilim kitabı da değil.
Bu arada adının Descartes'in Yanılgısı olması bazı okurlarda kitabın felsefi bir kitap olduğu yanılgısını oluşturabilir ama kitap bir felsefi metin değil.
